January 19, 2009

WT3 - 003

Nakakatawang isipin na kung sino ang siyang pinakanangangailangan ng edukasyon, ang mga mahihirap nating mga kababayan, ay sila pa ang siyang napapagkaitan ng magandang pag-aaral. Minsan ay nabanggit ko sa aking tiyahin na isang Dean sa isang pribadong paaralan sa aking bayan na doon ko na lang pagaaralin ang aking mga anak.

Laking gulat ko ng bigla siyang nagalit at sinabing "Huwag mong ma lang-lang ang aking iskwelahan! Madami na kaming mga achievements din! Hindi kami basta bastang iskwelahan." Obviously hindi naintindihan ng aking tiyahin ang aking ibig sabihin kasi hindi ko naman mina-mata ang kaniyang iskwela, ang aking ibig sabihin ay doon ko na "lamang" (abbreviation: lang) pag-aaralin ang aking mga anak dahil hindi ko kayang tustusin ang kanilang pag-aaral sa mga mas mahal na pribadong paaralan.

Bakit nga ba napaka-defensive ng mga ibang iskwela. Marahil ganoon ang reaksiyon ng aking tiyahin kasi minaliit ko, noong ako ay bata pa, ang isa sa mga Valedictorian ng iskwela niya, na kung aking ikukumpara sa aking dunong noon ay sadyang bobo. Hindi naman po nagmamayabang, nagsasabi lang...lamang...ng katotohanan. Eh, sa mas madami akong alam doon sa tao eh, ano magagawa ko? Hindi ko naman sinadya na pahiyain siya, hindi naman ako ang nagpasimuno ng diskurso, ng kumpetisyon, eh natalo ko eh, ano magagawa ko, hindi lang naman siya ang tinalo ko, mayroon namang iba, at pati din naman ako natalo din kapagdaka. Haaay...ang tao nga naman. Pride goeth before the fall.

Eniwey, iyon nga ang ibig kong sabihin, kung ang edukasyon ay pantay, eh di dapat hindi na nangyari iyung insidente na iyon, at hindi na dapat nabuwisit sa akin ang tiyahin ko. Diyan ngayon pumapasok ang teknolohiya ng internet kasi sa pamamagitan ng online education, ay maaring maging pare-pareho ang turo sa lahat ng lugar sa mundo. Wala nang maiiwan, wala nang mahuhuli sa antas at dunong dahil iisa na lang ang panggalingan. Pero kailan pa? Hindi pa ngayong taon na ito, at hindi pa sa mga susunod na taon.

Masyado pang nagtatalo ang mga marurunong kung kailan nila gagawin ito. At sa ating bansa ay nagtatalo pa ang mga buwaya sa gobyerno kung paano nila pagkakakitaan pati ang edukasyon ng ating mga kababayan na hikahos. Sila ang totoong buwisit. Sila ang dapat na maturuan ng leksiyon.

2 comments:

  1. Will exchange link with my blog

    http://tagamauban.blogspot.com

    ReplyDelete
  2. sure! :D salamat po! I've been to Quezon a few times! I love the place! Un nga lang, andami nyo kasing mga "pogi" kaya medyo nakakatakot pag wala kang kasamang taga Quezon talaga. Mabuhay po kayo!

    ReplyDelete